Zastosowanie cewników urologicznych

Kategoria: Blog

Cewnik urologiczny stosowany jest zarówno podczas badań urologicznych, jak i w celach leczniczych. Jest to cienka, elastyczna rurka, która połączona jest ze zbiornikiem. Ma na celu odprowadzenia moczu z układu moczowego. Rurka najczęściej wprowadzana jest przez cewkę do pęcherza. Znacznie rzadziej wprowadza się ją głębiej, czyli aż do moczowodów. Są jednak sytuacje, kiedy cewnik musi zostać wprowadzony przez skórę bezpośrednio do nerek lub pęcherza.

Większość osób odwiedzających gabinet urologiczny bardzo obawia się stosowania cewników. Trzeba jednak pamiętać, że jest on wdrażany tylko w sytuacjach, gdy jest to konieczne w procesie leczenia lub diagnozowania choroby. Co więcej, podczas tego rodzaju zabiegów podaje się pacjentowi środki znieczulające.

Kiedy konieczne jest użycie cewnika urologicznego?

Jak już zostało wspomniane, cewnik urologiczny wprowadzany jest z dwóch powodów: w celach leczniczych lub diagnostycznych.

  • W celach leczniczych konieczne jest zastosowanie cewnika urologicznego, gdy niemożliwe jest wydalanie moczu w sposób naturalny. W takich przypadkach cewnik jest jedyną szansą na to, by odprowadzić mocz z nerek czy pęcherza. W innym przypadku mogłoby dojść do zakażenia dróg moczowych lub nawet uszkodzenia tych narządów.
  • W ramach działań diagnostycznych cewnik urologiczny stosowany jest m.in. podczas przeprowadzania bilansu płynów, podawania środka cieniującego w cystografii, podawanie soli fizjologicznej podczas badania urodynamicznego.

Założenie cewnika urologicznego jest niezbędne w przypadku m.in.:

  • zastoju moczu przy łagodnym rozroście prostaty lub kamicy nerkowej
  • przy urazach krocza, gdy dochodzi również do uszkodzenia cewki moczowej
  • u niektórych pacjentów po operacji układu moczowo-płciowego i pokarmowego
  • u osób w śpiączce farmakologicznej
  • niekiedy u rodzących kobiet, gdy pojawia się problem prawidłowego opróżnienia pęcherza

Należy przy tym dodać, że cewnik zawsze zakładany na możliwie jak najkrótszy czas. Niekiedy jednak zdarzają się pacjenci, którzy wymagają stałego cewnikowania, np. osoby z pęcherzem neurogennym lub z chorobami neurologicznymi